Zaczęło się od rysunku ... 35 lat pracy twórczej Mariana Molendy

Marian Molenda , rocznik 1958. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie. Studia na Wydziale Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (w pracowni prof. Franciszka Duszeńki). Dyplom z wyróżnieniem w 1983 roku. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki w latach 1982-1985. Od połowy lat osiemdziesiątych mieszka i tworzy w Nysie. Prowadzi pracownię rzeźby na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Opolskiego. W 1994 roku uzyskał doktorat, w 2001 roku habilitację i w 2013 roku profesurę.
Członek ZPAP Okręg Opole, Nyskiej Grupy Artystycznej, Międzynarodowej Organizacji Medalierskiej FIDEM, Stowarzyszenia Medalierów Polskich, Diecezjalnej Komisji ds. Kultury w Opolu oraz Stowarzyszenia na Rzecz Ratowania Zabytków Śląska Opolskiego przy U.O.  Zajmuje się rzeźbą kameralną, monumentalną, malarstwem sztalugowym i rysunkiem.

Jak sam mówi: Dyplom stanowił przełom w myśleniu o bryle, jako wypowiedzi plastycznej w rzeźbie. Wykonałem cykl prac o charakterze abstrakcji organicznej, wyróżniony najlepszym dyplomem z prezentacją w Bunkrze Sztuki w Krakowie w 1983 roku. Ten rodzaj stylistyki preferuję do obecnej chwili, czego potwierdzeniem są realizowane rzeźby, w których  formę wyjściową stanowi interpretacja postaci jako formy biologicznej. Człowiek jako medium z wszelkimi wartościami i słabościami w pełnej interpretacji rzeźbiarskiej.
Do realizacji swoich zamierzeń wykorzystuję materiały rzeźbiarskie o różnorodnych właściwościach formalnych tj. struktura, kolor, temperatura, ekspresja wynikająca z faktury materiału, twardości itp.
Rozpoczynając od gliny, gipsu, betonu, żywic syntetycznych, brązu, drewna, kamienia, a kończąc na szkle.
Drugą formą stylistyczną jaką stosuję w rzeźbie jest realizm o zindywidualizowanym charakterze, przykładem mogą być rzeźby pomnikowe, rzeźby portretowe z założeniami  rzeźby kameralnej, realizacje małych form rzeźbiarskich w brązie, drewnie czy kamieniu.
Podczas prowadzenia zajęć ze studentami staram się zwracać uwagę na aspekty materiałoznawstwa, umiejętności wyciągania wniosków na temat określonego materiału, sposobu obróbki czy zastosowania odpowiednich narzędzi, a także techniki i  technologii w przypadku prowadzonych odlewów.
Nade wszystko w pracy pedagogicznej ważne  jest  rozbudzenie wrażliwości studentów na kształt, formę, kompozycję (…)

W latach 1983-2018 autor licznych wystaw indywidualnych w Polsce, Niemczech i Czechach, a także plenerów. W latach 1994-2018 uczestnik wielu wystaw zbiorowych w Polsce, Niemczech, Czechach, Francji i Chinach.
Twórca statuetek (1993-2018), w tym w Nysie: „Tryton Nyski” „Orzech” „Perły Architektury”.

W latach 1991-2018 zrealizował wiele pomników , m.in.:
„Pomordowanym na wschodzie" (1991 - wspólnie z art. plast. R. Szymończykiem), Kłodobok.
„Patriotom Polskim” (2001), Nysa.

W latach 2002-2017 przygotował dla Uniwersytetu Opolskiego cykl pomników postaci: Agnieszki Osieckiej, Jerzego Grotowskiego, Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory, Czesława Niemena, Jonasza Kofty, Edmunda Osmańczyka, Wojciecha Młynarskiego.
Ostatnie realizacje pomników z lat 2017-2018:
Popiersia Tadeusza Różewicza dla Muzeum Miejskiego we Wrocławiu,
Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego na Kasztance w Nysie (odsłonięcie 12 października 2018 r.)
Pomnik doktora Antoniego Fortunata Troczewskiego w Kutnie.

Wśród niezliczonej ilości nagród i wyróżnień , można wymienić kilka ostatnich:
W 2013  r. I i II nagroda  w Ogólnopolskim Konkursie na pomnik Kazimierza Górskiego przy Stadionie Narodowym w Warszawie.
W 2016 r. Medal „Zasłużony dla Ziemi Nyskiej”  przyznawany przez Radę Miasta Nysy.

Oprac. Edward Hałajko – kurator wystawy