Rowerowy szlak R17
Najdłuższa trasa na terenie ziemi nyskiej, łącząca północno-zachodnią część powiatu (gm. Kamiennik) z Nysą i częścią północno- -wschodnią (gmina Łambinowice). Wschodni koniec...
To ustanowiony w 2004 roku na powierzchni 2 127,9 ha obszar specjalnej ochrony ptaków, usytułowany na terenie zbiornika nyskiego wybudowanego w 1971 roku. Obszar ten stanowi część terenu Otmuchowsko-Nyskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (11 785,3 ha powierzchni). Przy maksymalnym piętrzeniu wody zbiornik osiąga pojemność 123,44 mln m3 i 2077 ha powierzchni zalewu. Długość zalewu wynosi ok. 8 km, a szerokość od 2,7 do 3,8 km, jego głębokość waha się od 5 do 25 m. Zapora betonowo-ziemna ma długość ponad 5 km i wysokość do 20 m.
W zachodniej części zbiornika znajduje się kilka sztucznie utworzonych wysp, powstałych w wyniku eksploatacji żwiru. Południowy i zachodni brzeg zajmują zarośla wierzbowe i roślinność wodna. Znaczne wahania poziomu wody, szczególnie przy jej niskim stanie, powodują, iż linia brzegowa jest urozmaicona - pojawiają się tu wówczas liczne zatoki, wysepki i wypłycenia.
Na tym obszarze Natura 2000 zamieszkuje ok. 60 gatunków ptaków z Załącznika 1 Dyrektywy Ptasiej, w tym 13 lęgowych a 33 gatunki wymienione są w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt”. W ostoi gniazduje 1 % krajowej populacji rybitwy białoczelnej (jest to jedyne w regionie opolskim miejsce regularnych jej lęgów), oraz duże populacje rybitwy rzecznej, śmieszki i mewy czarnogłowej. Ponadto do gatunków lęgowych tego obszaru należą: sieweczka rzeczna, bączek, błotniak stawowy, kropiatka, derkacz, żuraw, mewa siwa, mewa białogłowa, zimorodek, podróżniczek.
Ostoja stanowi też ważne miejsce dla migrujących kaczkowatych (blaszkodziobych), zwłaszcza w okresie jesiennym i zimowym (do 60 tys. osobników) oraz dla siewkowych na jesiennych przelotach.
W wodach Jeziora Nyskiego z gatunków ichtiofauny występują :
- z ryb łososiowatych :
troć jeziorowa, będąca osiadłą formą troci wędrownej. W stanie naturalnym występuje w jeziorze Wdzydzkim i przyległych jeziorach, z których w 1972 roku została przesiedlona do Jeziora Nyskiego;
- z ryb karpiowatych: kleń, płoć, jaź, karp, leszcz, wzdręga, krąp, lin, brzanka, jelec, boleń, certa - wprowadzona do zbiornika w 1972 roku, amur biały – sprowadzony z Rosji jako skuteczny selekcjoner roślinności oraz tołpyga pstra, gatunek ze wschodniej Azji;
- z ryb piskorzowatych: piskorz, gatunek prawnie chroniony (potrafi oddychać powietrzem atmosferycznym, w wyniku czego może żyć w wodach prawie całkowicie pozbawionych tlenu. Połyka wówczas powietrze na powierzchni wody, wydając wyraźny odgłos cmokania, a przy wydalaniu zużytego powietrza przez odbyt, odgłos przypominający wystrzał);
– z sumowatych : sum;
- z grupy węgorzowatych: węgorz, będący gatunkiem wędrownym, dwuśrodowiskowym.
Pod koniec lata udaje się z prądem rzek do morza i odbywa wędrówkę na tarliska Morza Sargassowego, pokonując 7 tys. km. Po odbyciu tarła osobniki dorosłe giną, a larwy przez 3 lata unoszone przez Prąd Zatokowy, docierają do wybrzeży Europy i wpływają do rzek.
- ze szczupakowatych: szczupak;
- okoniowate; okoń, jazgarz oraz sandacz;
- wątłuszowate: miętus.
Najdłuższa trasa na terenie ziemi nyskiej, łącząca północno-zachodnią część powiatu (gm. Kamiennik) z Nysą i częścią północno- -wschodnią (gmina Łambinowice). Wschodni koniec...
Błogosławiona Maria Luiza Merkert była założycielką zakonu służącego chorym i biednym. Szlak nawiązuje do miejsc gdzie żyła i wraz z siostrami niosła pomoc chorym i potrzebującym. Trasa szlaku...