Hermann Kunibert Neumann

Hermann Kunibert Neumann - urodził się w Kwidzynie w 1808 roku. Poeta i patriota niemiecki, jeden z dwóch obok J. von Eichendorffa, najsłynniejszych poetów pochowanych w Nysie. Ze względu na słabe zdrowie, wychowywał się u dalszej rodziny, na wsi. Po powrocie do rodzinnego miasta uczęszczał do miejscowej szkoły, a następnie do gimnazjum w Elblągu. W 1826 roku wstąpił do armii pruskiej. Służył w Elblągu, Wesel i Düsseldorfie. Następnie pracował w administracji garnizonowej w Torgau i Glatz (Kłodzko). Wciągnięty w politykę, zaangażował się w działania lewicowo-liberalnej partii Benedikta Waldecka. Po wycofaniu się z polityki w 1853 roku osiadł w Nysie. Pracował jako starszy inspektor (potem dyrektor) w administracji garnizonu w Nysie. Prowadził tu spokojne życie, poświęcając się całkowicie rodzinie oraz twórczości poetyckiej, co przynosiło mu ulgę w dolegliwościach fizycznych, które od dzieciństwa mu doskwierały. Stworzył wiele poetyckich utworów. Znany jest z poezji patriotycznej i politycznej, traktatów religijno-filozoficznych oraz utworów osobistych. Zmarł po długiej chorobie w dniu 8 listopada 1875 roku. Został pochowany na cmentarzu garnizonowym w Nysie. Cztery lata po jego śmierci (1879) nad grobem poety jego wielbiciele i przyjaciele wznieśli zdobny nagrobek, na którym widniała płaskorzeźba przedstawiająca popiersie H. K. Neumanna. Płaskorzeźbę wykonał z marmuru karraryjskiego znany niemiecki rzeźbiarz i przyjaciel poety – Bernard Afinger.
Na fotografii nagrobka H. K. Neumanna widać również płytę nagrobną z nazwiskiem żony poety – Liny Neumann, która zmarła w dniu 10 kwietnia 1905 roku w Dreźnie, i która spoczęła u boku swego męża. Jego nagrobek nie przetrwał do dnia dzisiejszego.