Twierdza Nysa

Twierdza Nysa – już od swoich początków miasto posiadało umocnienia drewniane otoczone fosą. W połowie XIV wieku Nysa otrzymała potężne mury średniowieczne z czterema bramami i 28 basztami. Przebudowa umocnień rozpoczyna się w 1643 r., miasto otrzymuje system 10 bastionów, fosę wodną i ukrytą drogę pomiędzy fosami. Sytuacja zmienia się po wkroczeniu wojsk pruskich pod wodzą króla Fryderyka II. Rozpoczyna się fortyfikowanie miasta, które miało bronić nowo powstałej granicy prusko-austriackiej. Nysa staje się miastem garnizonowym i nowoczesną twierdzą. Budowane są m.in. forty, reduty, powstaje dzielnica garnizonowa „Friedrichstadtt”. Rozwój twierdzy trwa ponad 100 lat, aż traci swój statut w 1903 roku. Broniła się skutecznie przed wojskami habsburskimi podczas II wojny śląskiej oraz odpierała przez 114 dni atak wojsk napoleońskich. W swojej historii była też wielkim obozem jenieckim, gdzie przetrzymywano słynnych francuzów: Marie Joseph markiz de la Fayette oraz Charles de Gaulle. Dziś twierdza staje się jedną z najważniejszych atrakcji Nysy i województwa opolskiego.

Od 2000 roku w Nysie organizowane jest święto nyskiej twierdzy Dni Twierdzy Nysa. Rokrocznie do miasta zjeżdżają z całej Europy rekonstruktorzy epoki prusko-napoleońskiej, aby wziąć udział w rekonstrukcji bitwy o Nysę z 1807 r, która jest punktem kulminacyjnym tego wydarzenia. Bitwa z 1807 r. była jednym z najważniejszych epizodów wojennych miasta. Podczas 114-dniowego oblężenia Nysa legła w gruzach, a miasto zostało zdobyte przez wojska z koalicji napoleońskiej.